-->
11
Eylül
"I don't see why we need
to stand by
and watch a country go
communist
due to the irresponsibility of its own
people."
Henry Kissinger
La Moneda:[[1]]
Toz, moloz,
Yarılmış duvar,
Yıkılmış duvar,
Çerçevesinden
fırlamış
Tepetaklar
resimler,
Kırık cam ve kan…
Ve barut
dumanları arasından
Yolunu bulmaya
çalıştı pulları dökülmüş bir öğle güneşi
Çatallı diliyle
yoklayarak çatlaklarını mermer döşemelerin.
Kafası kopmuş bir
kuş gibi çarptı kanatlarını kapılar
Pencereler şangır
şungur. Perdeler… Ah! perdeler…
Etekleri,
umutsuzluktan aklını kaçırmış gelinlerin.
Ve çocuklarına
döndü bakışları balık gözlü Satürn’ün,
Ağulu salyalar
köpürdü ağzında.
“La
historia los juzgará!”[[2]]
Dedi adam
Ufak tefekti ve
artık yalnız
Bağımsızlık
Salonu’nda.
Yavaşça oturdu.
Yastıkları kadife kaplıydı divanın
Sonra, tüfeğini
çenesine dayayıp beynini patlattı.
Siyah çerçeveli
gözlüğü, iki parça
- ama camlarından
biri hala sağlamdı-
Yerdeki boş
kovanlara, saçılmış dosyalara doğru fırlayıp gitti.
Ellerini uzattı
hemen
Balkona bakan
pencerenin yarısı yanmış tül perdesi
Ancak iki
damlasını tutabildi
Bir kısmı,
arkasındaki duvara bulaştılar pembe yumuşak bir şeylerle birlikte
Kırmızı bir “yılanın
sessiz şarkısı”[[3]] başladı
yerde, beyaz kağıtların üzerinde…
General, Genel
Kurmaya haber gönderdi.
Genel Kurmay da
bir konsolosluğa.
Öbürleri, resim
çektirmek için dizildiler.
Sonra, siyah
kaftanlı kadınlar geldiler
Koridorlardan
geçtiler hiç konuşmadan, çift sıra.
Kimse onları
görmedi. Ayak sesleri yoktu, ayakları da.
Yakılmış,
yıkılmış yada sağlam, açık, kapalı, yada aydınlık
Bütün odaları
dolaştılar tek tek.
Tüm aynaları,
siyah kumaşlarla örttüler.
Son odanın
önündeki yarı çıplak meczup adama
Sevgiyle baktılar
önünden geçerken. Geldikleri gibi gittiler.
Uzaklarda bir
yerlerde
Bir bileği taşı
hızla dönmeye başladı. Ama ağlıyordu.
Dışarıda gri
bulutlar güneşin gözlerini bağlıyordu…
(Geceyle "Gece" arasında, 2013 Alkım Yayınevi)
(Geceyle "Gece" arasında, 2013 Alkım Yayınevi)
[1]
Başkanlık sarayı
[2] Onları,
tarih yargılayacaktır
[3] Tırnak içindeki metafor Lorca’dan: “Sangre
respalada gime / muda canción de serpiente”, “De Primer Romancero Gitana –1924-1927” içinde.
No comments:
Post a Comment